Op 25 mei 2018 werd de AVG (Algemene Verordening
Gegevensbescherming) van kracht. Kort gezegd betekent dit dat organisaties heel
erg zorgvuldig met persoonlijke gegevens om moeten gaan. In veel gevallen heeft
men dan zelfs uitdrukkelijke toestemming nodig om bepaalde gegevens
toegankelijk te maken voor anderen. Prachtig natuurlijk, want privacy is
belangrijk. Misschien denk je wel: ach, het maakt mij niks uit, ik heb niks te
verbergen. Dat kan. Maar mogelijk denk je anders als je geen hypotheek krijgt,
omdat de bank heeft gezien dat je hartklachten hebt gehad. Kortom, prima dat de
overheid ons beschermt. Wel vreemd dat diezelfde overheid de levendige handel
in persoonsgegevens toestaat van de Kamer van Koophandel, uitgeverijen, banken
en zelfs meld misdaad anoniem. Klinkt niet erg consequent. Om nog maar te
zwijgen van de gegevens van vele tientallen miljoenen gebruikers die Facebook
achteloos heeft doorverkocht aan Cambridge Analytica.
Mark Zuckerberg stond enige tijd geleden voor een commissie in de VS om zich te
verantwoorden. Los van het feit dat dergelijke commissies nauwelijks invloed
hebben en achter de schermen ongetwijfeld belangen hebben, viel ook de
onwetendheid pijnlijk duidelijk op. Een commissielid vroeg hoe Zuckerberg geld
kon verdienen, Facebook was immers gratis? Tja, daar moeten we het dus ook niet
van hebben.
Als nietsvermoedende burger lijken we twee opties te hebben: Accepteren dat we
geen privacy hebben of stoppen met gebruik maken van allerlei diensten die
online worden aangeboden. Want de AVG zal ons net zo hard beschermen als welke
commissie dan ook. Ik ga vast mijn vulpen uit de doos halen, straks lekker
ouderwets een brief schrijven!